مهر وماه

دانی که چرا مهر جبین خاک حسین است؟                        چون قبله دل پیکر صد چاک حسین است

دانی که چرا چوب شود قسمت آتش؟                                 بی حرمتیش بر لب ودندان حسین است

دانی که چرا آب فراتست گل آلود ؟                                     شرمنده ز لعل لب عطشان حسین است

دانی که چرا کعبه حق گشته سیه پوش؟                              یعنی که خدا هم عزادار حسین است